नमस्कार मित्रांनो, आज आम्ही तुमच्यासाठी घेऊन आलो आहोत माझा आवडता क्रांतिकारक मराठी निबंध माहिती, maza avadta krantikarak Marathi nibandh हा लेख. या माझा आवडता क्रांतिकारक मराठी निबंध माहिती लेखात या विषयाची संपूर्ण माहिती देण्याचा माझा प्रयत्न असेल.
सर्व वर्गांतील विद्यार्थी मित्र मैत्रिणींना एकाच लेखात संपूर्ण माहिती देणे हाच आमचा एकमेव उद्देश आहे, जेणेकरून तुमचा सर्व वेळ वाया जाणार नाही. चला तर मग पाहूया माझा आवडता क्रांतिकारक मराठी निबंध माहिती, maza avadta krantikarak Marathi nibandh हा लेख.
माझा आवडता क्रांतिकारक मराठी निबंध, Maza Avadta Krantikarak Marathi Nibandh
देशाला स्वतंत्र करण्यासाठी अनेक क्रांतिकारकांनी बलिदान दिले. त्यांच्यामुळेच आज आपण स्वतंत्र भारतात जन्म घेऊ शकलो.
परिचय
भगतसिंग, सुखदेव, राजगुरू, पंडित नेहरू, महात्मा गांधी, चंद्रशेखर आझाद, लाल बहादूर शास्त्री अशी अनेक नावे आहेत. पण मला वाटत असेल की स्वातंत्र्याचा खरा लढा कोणी सुरू केला असेल तर ते आहेत भगतसिंग.
माझा आवडता क्रांतिकारक
भगतसिंग हे खरे क्रांतिकारक होते ज्यांनी ब्रिटीश राजवट उलथून टाकण्यासाठी आणि देशात सुधारणा घडवून आणण्यासाठी खूप काही केले. ज्या वयात मुलं तारुण्य जगत आहेत, त्या वयात भगतसिंगांनी आपल्या प्राणांची आहुती देऊन या लढ्याला नवी ताकद दिली.
भगतसिंग हे स्वातंत्र्यसैनिक होते ज्यांनी वयाच्या अवघ्या २३ व्या वर्षी आत्मबलिदान केले. आपल्या भारत मातेच्या स्वातंत्र्यासाठी आपल्या प्राणांची आहुती देणारे ते सर्वात तरुण क्रांतिकारक आहेत.
भगतसिंग यांचे बालपण
भगतसिंग यांचा जन्म १९०७ मध्ये पंजाबमधील खटकर कलान येथे झाला. त्यांच्या कुटुंबाने भारताच्या स्वातंत्र्यलढ्यात पूर्ण सहभाग घेतला होता. खरे तर भगतसिंग यांच्या जन्माच्या वेळी त्यांचे वडील राजकीय चळवळीत सहभागी झाल्यामुळे तुरुंगात होते. त्यांचे वडील किशन सिंग, आजोबा अर्जन सिंग आणि काका अजित सिंग हे भारतातील स्वातंत्र्य लढ्यात सक्रिय होते. आपल्या कौटुंबिक पार्श्वभूमीपासून प्रेरित होऊन भगतसिंग वयाच्या तेराव्या वर्षी स्वातंत्र्य लढ्यात सामील झाले.
भगतसिंग यांचे शिक्षण
भगतसिंग यांच्या आजोबांनी त्यांना लाहोरच्या खालसा माध्यमिक विद्यालयात प्रवेश दिला नाही कारण ते इंग्रजांविरुद्ध लढले. त्यामुळे भगतसिंग यांनी आर्य समाज संस्थेत शिक्षण घेतले आणि आर्य समाजाच्या तत्त्वज्ञानाचा त्यांच्यावर खूप प्रभाव पडला.
भगतसिंग यांचे प्रारंभिक जीवन
भगतसिंग १९१६ मध्ये लाला लजपत राय आणि रास बिहारी बोस यांसारख्या राजकीय नेत्यांना भेटले, जेव्हा ते फक्त ९ वर्षांचे होते. भगतसिंग यांना त्यांच्याकडून खूप प्रेरणा मिळाली. १९१९ च्या जालियनवाला बाग हत्याकांडाने भगतसिंग खूप नाराज झाले होते. हत्याकांडानंतर दुसऱ्या दिवशी त्यांनी जालियनवाला बागेत जाऊन काही घाण गोळा केली आणि स्मृतिचिन्ह म्हणून ठेवली. या घटनेने इंग्रजांना आपल्या देशातून हाकलून देण्याची त्यांची इच्छा बळकट झाली. त्याचप्रमाणे लाठीचार्जमध्ये झालेल्या जखमांमुळे लाला लजपतराय यांचा मृत्यू झाल्याने त्यांच्या मनात संताप आणि सूडाची भावना निर्माण झाली.
स्वातंत्र्यलढ्याची सुरुवात
इंग्रजांविरुद्ध लढण्याची गांधींची शैली न मानणाऱ्या तरुणांमध्ये भगतसिंग यांचा समावेश होता. लाल बाल पालच्या क्रांतिकारी मार्गावर त्यांचा विश्वास होता. अहिंसेची पद्धत न वापरता आक्रमकपणे कृती करून क्रांती घडवून आणण्यावर विश्वास ठेवणाऱ्यांमध्ये ते सामील झाले.
चौरी-चौरा घटनेनंतर महात्मा गांधींनी असहकार आंदोलन मागे घेण्याची घोषणा केली. भगतसिंग यांनी त्यांच्या निर्णयाचे पालन केले नाही आणि त्यांनी स्वतः गांधींच्या नेतृत्वाखालील अहिंसक चळवळीतून माघार घेतली. अशा अनेक क्रांतिकारी चळवळींमध्ये त्यांनी भाग घेतला आणि अनेक तरुणांना त्यात सामील होण्यासाठी प्रेरित केले.
विविध क्रांतिकारी कार्यात सक्रिय सहभाग घेतल्याने ते लवकरच ब्रिटीश पोलिसांच्या नजरेत आले. मे १९२७ मध्ये त्यांना अटक करण्यात आली. काही महिन्यांनी त्यांची सुटका झाली.
भगतसिंग लहान वयातच अनेक क्रांतिकारी कार्यात सहभागी झाले होते. ते हिंदुस्थान रिपब्लिकन असोसिएशनमध्ये सामील झाले आणि नौजवान भारत सभा स्थापन केली. ब्रिटीश राजवटीविरुद्ध सशस्त्र बंड करण्यासाठी काम करणाऱ्या या दोन्ही क्रांतिकारी संघटना होत्या.
सॉंडर्सची हत्या
१९२८ मध्ये ब्रिटिश सरकारने भारतीय स्वायत्ततेवर चर्चा करण्यासाठी सायमन कमिशनची स्थापना केली. अनेक भारतीय राजकीय संघटनांनी या कार्यक्रमावर बहिष्कार टाकला कारण त्यात कोणताही भारतीय प्रतिनिधी सहभागी नव्हता. लाला लजपत राय यांनी मिरवणुकीचे नेतृत्व करून आणि लाहोर स्टेशनकडे कूच करून निषेध केला.
जमावाला नियंत्रणात आणण्याच्या प्रयत्नात पोलिसांनी लाठीचार्ज केला आणि आंदोलकांना बेदम मारहाण केली. लाला लजपत राय गंभीर जखमी झाले असून त्यांना रुग्णालयात दाखल करण्यात आले आहे. काही आठवड्यांनंतर त्याचा मृत्यू झाला. या घटनेने भगतसिंग संतापले आणि त्यांनी लाला लजपत राय यांच्या मृत्यूचा बदला घेण्याची योजना आखली.
भगतसिंग, राजगुरू आणि सुखदेव यांनी ब्रिटीश अधिकारी स्कॉटला मारण्याची योजना आखली. चुकीच्या ओळखीमुळे, तो स्कॉटच्या ऐवजी पोलीस अधिकारी सॉन्डर्सचा खून करतो.
सॉंडर्स हत्येप्रकरणी भगतसिंग, सुखदेव आणि राजगुरू यांच्यावर गुन्हा दाखल करण्यात आला होता. हे प्रकरण लाहोर षडयंत्र प्रकरण म्हणून ओळखले जाऊ लागले. तिघांना २४ मार्च १९३१ रोजी फाशीची शिक्षा सुनावण्यात आली.
सार्वजनिक आक्रोश आणि आंदोलनाच्या भीतीने, अधिकाऱ्यांनी त्यांना ११ तास आधीच, २३ मार्च १९३१ च्या रात्री फाशी दिली. त्यांचा मृतदेह गुपचूप बाहेर काढण्यात आला आणि सतलज नदीच्या काठावर अंत्यसंस्कार करण्यात आले.
निष्कर्ष
भगतसिंग हे खरे देशभक्त होते. देशाच्या स्वातंत्र्यासाठी त्यांनी केवळ लढा दिला नाही तर या लढ्यात प्राण देण्यासही त्यांनी मागेपुढे पाहिले नाही. त्यांच्या निधनाने देशातील तमाम तरुणांना धक्का बसला. भारतातील स्वातंत्र्यलढ्यातील एक प्रमुख क्रांतिकारक म्हणून शहीद भगतसिंग आजही आपल्या देशातील सर्व नागरिकांच्या स्मरणात आहेत.
आज आपण काय वाचले
तर मित्रांनो वरील लेखात आपण माझा आवडता क्रांतिकारक मराठी निबंध माहिती, maza avadta krantikarak Marathi nibandh हि माहिती पाहिली. मला खात्री आहे कि मी माझा आवडता क्रांतिकारक मराठी निबंध माहिती या विषयावरील सर्व माहिती वरील लेखात मिळाली असेल.
तुम्हाला हा लेख कसा वाटला, आम्हाला कमेंट बॉक्समध्ये सांगा, जेणेकरून आमच्या माझा आवडता क्रांतिकारक मराठी निबंध माहिती लेखात काही चूक असेल तर आम्ही ती लवकरात लवकर दुरुस्त करण्याचा प्रयत्न करू शकू किंवा वरील लेखात तुमची अधिक माहिती समाविष्ट करण्याचा प्रयत्न करू.
जाता जाता मित्रांनो, जर तुम्हाला या लेखातून माझा आवडता क्रांतिकारक मराठी निबंध माहिती, maza avadta krantikarak Marathi nibandh या विषयावर संपूर्ण माहिती मिळाली असेल. जर तुम्हाला हा लेख आवडला असेल तर तुम्ही हा लेख तुमच्या फेसबुक, ट्विटर आणि व्हॉट्सॲप या सोशल मीडियावर नक्कीच शेअर करा.