पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा मराठी निबंध, Autobiography of Money in Marathi

नमस्कार मित्रांनो, आज आम्ही तुमच्यासाठी घेऊन आलो आहोत पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा मराठी निबंध, autobiography of money in Marathi हा लेख. या पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा मराठी निबंध लेखात या विषयाची संपूर्ण माहिती देण्याचा माझा प्रयत्न असेल.

सर्व वर्गांतील विद्यार्थी मित्र मैत्रिणींना एकाच लेखात संपूर्ण माहिती देणे हाच आमचा एकमेव उद्देश आहे, जेणेकरून तुमचा सर्व वेळ वाया जाणार नाही. चला तर मग पाहूया पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा मराठी निबंध, autobiography of money in Marathi हा लेख.

पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा मराठी निबंध, Autobiography of Money in Marathi

पैसा खरोखरच आपल्या जीवनातील एक महत्त्वाचा घटक आहे. पण, पैसा हे सर्वस्व नाही हे सुद्धा आपण सर्वांनी मान्य करायला हवे. पैशाची ताकद असूनही तुम्ही जीवनातील सर्व सुखसोयींचा आनंद घेऊ शकत नाही. पैसा खरा आनंद, शांती, सुरक्षितता, सामर्थ्य आणि स्वातंत्र्य देऊ शकत नाही.

परिचय

निरोगी जीवनासाठी पैसा आवश्यक आहे हे नाकारता येत नाही. समाजात चांगल्या स्थानावर राहण्यासाठी आणि सुखी राहण्यासाठी तुम्हाला पैशाची गरज असते. जीवनात आवश्यक सुख-सुविधा पुरविण्यासाठी पैशाची गरज असते. जेव्हा तुमच्याकडे पैसा असतो, तेव्हा तुमच्याकडे सर्व काही असते.

पैसे बोलू लागला तर

पैसे बोलले असते तर खूप काही झाले असते. मनात विचार आला की पैसा बोलू लागला तर काय बोलणार? सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे काळा पैसा जमा करणारे सर्वच लोक पैसे ठेवू शकणार नाहीत. त्यांचे सर्व दुष्कृत्य दूर होतील.

पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा

पैसा बोलू लागला तर तो काय बोलणार? मी मनात विचार करू लागलो.

माझे नाव पैसा आहे. कबीराच्या खजिन्यात माझे निवासस्थान आहे. माझा देव कुबेर म्हणून ओळखला जातो. काही लोक मला लक्ष्मी म्हणतात. माझ्या स्वरूपाचे वर्णन केले आहे परंतु माझी अनेक नावे आहेत – रुपया, येन, डॉलर, पौंड, दिनार इ.

माझे उपयोग

मी देश-विदेशात व्यवसाय करतो. लोक माझ्याकडून गरजेच्या वस्तू विकत घेतात. प्राचीन काळी माझे स्वरूप वेगळे होते. लोक एकमेकांसाठी जीव द्यायला तयार होते. ऋषीमुनी काहीही पैसे न घेता शिक्षण देत असत. विद्वानांची सर्वत्र पूजा केली जाते. राजा विद्वानांचाही आदर करत असे.

हळूहळू काळ बदलला आणि मला आदर मिळू लागला. मी खूप लोकप्रिय झालो आहे. भाऊ, आजोबा, काका, काकू सगळेच कमी महत्वाचे झाले. आता सर्वजण पैसा कुठे आहे आणि किती आहे त्याला मान देऊ लागले.

माझ्या येण्याने लोकांचे राहणीमान, त्यांची बोलण्याची पद्धत, त्यांचा पेहराव, चालण्याची पद्धत बदलते. मी ज्या व्यक्तीकडे जातो ती व्यक्ती बाकी सर्व लोकांना सभ्य, शिकलेली, सद्गुणी वाटते.

प्राचीन काळी लोक म्हणायचे की माझे आणि सरस्वतीचे वैर आहे. म्हणजे आम्ही दोघे एकत्र राहू शकत नाही. कोणाला ज्ञान असेल तर ते माझ्याकडे नाही. मी आहे तर, मला माहित नाही. पण हे तत्त्व आधुनिक काळात बदललेले दिसते, सरस्वती आणि माझी मैत्री झाली आहे.

माझे होणारे चुकीचे उपयोग

फक्त श्रीमंत लोकच आपल्या मुलांना चांगल्या शाळेत पाठवू शकतात. परीक्षेत चांगले गुण मिळवण्यासाठी तुमच्याकडे जास्त शिक्षण असणे आणि पैसे असणे सुद्धा आवश्यक आहे. नापास झालेले विद्यार्थी लाच देऊन परीक्षेत उत्तीर्ण होतात. जर माझे असे महत्व असेच चालू राहिले तर तो दिवस दूर नाही जेव्हा शिक्षण फक्त गरीब आणि श्रीमंतांसाठी उरले असेल आणि उच्च शिक्षण मिळाले तर मी अपवाद म्हणेन.

माझ्यामुळे माणूस परदेशात जाऊन शिक्षण घेऊ शकतो. अहंकार, द्वेष, मत्सर, राग, द्वेष इत्यादी गोष्टी मी ज्याच्याकडे जातो त्या व्यक्तीमध्ये आपोआप येतात. माझ्याबद्दलची वासना त्यांच्यात दिवसेंदिवस वाढत आहे. संपत्ती जमा करण्यासाठी तो भरकटतो.

काळाबाजार, बनावटगिरी, लाचखोरी यांनी आमची तिजोरी भरली आहे. गरीब श्रीमंत सगळेच मला मिळवण्याच्या शर्यतीत आहेत. प्रत्येकजण मला कमावण्याचे वेगवेगळे मार्ग निवडतो, ताकद किंवा कमकुवतपणा विचारात न घेता.

माझ्या अभिमानाने अनेक मित्र बनवले. मी नसेल तर तुम्हाला तुमचे नातेवाईक कधीच विचारनार नाहीत. इतरांच्या घरात त्याला कोणी मान देत नाही. लग्नात हुंडा कमी असेल तर कुणाला मुलीशी लग्न करायचे नसते.

मला मिळवण्यासाठी अनेक लढाया लढल्या गेल्या. माझ्यामुळे काही वर्षांपूर्वी मला सोन्याचा देश बोलत होते. माझ्याकडे आकर्षित होऊन अनेक आक्रमक इथे आले, त्यांनी या देशाला गुलाम केले. इंग्रजही मला घेण्यासाठीच इकडे राज्य करायला आले होते. त्यांनी या देशाला खूप लुटले आणि इथे २०० वर्षे राज्य केले.

प्रत्येकजण बेकायदेशीरपणे पैसे कमावत नाही. काही लोक मला कठोर परिश्रम करण्यास भाग पाडतात. दिवसभर मेहनत करा मग कुठेतरी दोन भाकरी खायला मिळतात, तरीही आनंद वाटतो.

निष्कर्ष

आपल्या आयुष्यात पैसा ही एकमेव गोष्ट नाही हे आपण स्वीकारले पाहिजे. पैसा वेळ विकत घेऊ शकत नाही. जेव्हा तुमच्याकडे अवैध पैसा असतो तेव्हा तुम्हाला खरा आदर, प्रेम किंवा आपुलकी मिळत नाही. शांती, आनंद किंवा समाधानाचा खरा आनंद कठोर परिश्रम, समर्पण, प्रामाणिकपणा आणि निर्मळपणा यातून मिळतो.

पैशाशिवाय निरोगी आणि शांत जीवनाची कल्पना करता येत नाही. सुई विकत घेण्यासाठीही पैशांची गरज असते. आजकाल जेव्हा प्रत्येक गोष्ट महाग होत आहे आणि सभ्यता अधिक विकसित होत आहे आणि पाश्चात्य संस्कृतीचे अनुसरण करत आहे तेव्हा आपल्याला अधिक पैशाची आवश्यकता आहे.

श्रीमंत असो की गरीब, शहरी असो वा ग्रामीण, सर्व काही पैशावर अवलंबून असते. प्रत्येकासाठी पैसा महत्त्वाचा असतो, मग ते शहरात राहतात किंवा देशात. ग्रामीण किंवा मागासलेल्या भागांपेक्षा शहरांमध्ये लोक अधिक कमावत आहेत. याचे कारण म्हणजे शहरी भागातील लोकांना तंत्रज्ञानाची अधिक उपलब्धता आहे आणि सुलभ संसाधनांमुळे अधिक संधी आहेत.

आज आपण काय वाचले

तर मित्रांनो वरील लेखात आपण पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा मराठी निबंध, autobiography of money in Marathi हि माहिती पाहिली. मला खात्री आहे कि मी तुम्हाला पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा मराठी निबंध या विषयावरील सर्व माहिती वरील लेखात मिळाली असेल.

तुम्हाला हा लेख कसा वाटला, आम्हाला कमेंट बॉक्समध्ये सांगा, जेणेकरून आमच्या पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा मराठी लेखात काही चूक असेल तर आम्ही ती लवकरात लवकर दुरुस्त करण्याचा प्रयत्न करू शकू किंवा वरील लेखात तुमची अधिक माहिती समाविष्ट करण्याचा प्रयत्न करू.

जाता जाता मित्रांनो, जर तुम्हाला या लेखातून पैशाचे मनोगत, पैशाची आत्मकथा मराठी निबंध, autobiography of money in Marathi या विषयावर संपूर्ण माहिती मिळाली असेल आणि तुम्हाला हा लेख आवडला असेल तर तुम्ही हा लेख तुमच्या फेसबुक, ट्विटर आणि व्हॉट्सॲप या सोशल मीडियावर नक्कीच शेअर करा.